Davut Güleç Arşiv Sayfası O Bir Dünya Markası, Kayseri Modeli
DAVUT GÜLEÇ
GAZETECİ
davutgulec@hotmail.com
Büyük önder Dünyada, kadına ve çocuklara verdiği önem ile dikkat çekti.
Dünyada, Kadına seçme ve seçilme hakkı verilen ilk ülkelerden biri Türkiye Cumhuriyeti oldu.
O günden bu güne hep kadının yeri, konumu, üzerine oynanan oyunlar bir türlü bitmedi.
Bugün gelinen noktada ise, partiler sınıfta kaldı.
Neden mi? Yerel yönetimlerde kadının adının olmamasından.
149 ülkedeki eğitim, sağlık, siyaset ve iş hayatının incelendiği rapora göre, kadınların erkeklerle eşit haklara sahip olması için 108 yıl, erkeklerle eşit ücrete sahip olması için ise 202 yıl geçmesi gerekiyor.
Cinsiyet eşitliğinin yüzde 62,8 oranında sağlandığı Türkiye, 149 ülke arasında 130’uncu sırada yer aldı. 2017 raporunda, 131’inci sırada bulunan Türkiye, iş hayatına katılım ve fırsat eşitliği alanında 131’inci, eğitim alanında 106’ncı, sağlık alanında 67’inci, siyasete katılım alanında ise 113’üncü sırada.
2006 yılında bu sıralamada 105’inci olan Türkiye, 12 yılda 25 basamak geriledi.
31 Mart’ta yapılacak yerel seçimler için sayılı günler kalırken, partilerin büyük oranda netleşen aday listeleri ortada.
Açıklanan listelerdeki kadın oranlarına bakıldığında tablo oldukça vahim.
Ama şunu inkar etmemek gerekir.
CHP Kayseri’de ilk kez Melikgazi’de Dr.Sema Karaoğlu, Hacılar’da Gülay Talaslı ile bir ilke imza attı.
Bundan sonra kalanlar açıklandığında da, belki 3-5 fazla olsa da pek değişen olmayacak gibi.
AKP 75 il de 1, CHP 51 il de 2, MHP ise 31 ilde 2 kadın aday gösterdi.
İyi Parti ve Saadet Partisi hiçbir ilde kadın aday göstermezken, HDP her il ve ilçede kadınları eş başkan adayları olarak listelerine ekledi.
Türkiye’de Atatürk gibi, kadına çok değer veren bir lider eksikliği bugün çok net ortada.
AKP’nin 75 ilde açıkladığı belediye başkan adaylarının sadece 1 tanesi kadın: Gaziantep Belediye Başkan Adayı Fatma Şahin. 634 ilçe belediye başkanı içindeki kadın sayısı ise 14. Toplama baktığımızda, açıklanan 709 belediye başkan adayının 15 tanesi, yani yüzde 2.1’i kadın.
CHP’nin 51 ilde açıkladığı belediye başkan adaylarının sadece 2 tanesi kadın: Aydın Belediye Başkan Adayı Özlem Çerçioğlu ve Amasya Belediye Başkan Adayı Arife Serpil Saraçoğlu. Açıklanan 785 ilçe belediye başkan adayı içindeki kadın sayısı 39. Toplama baktığımızda, yeni tüzüğünde kadın kotasını yüzde 33’e çıkaran CHP’nin açıkladığı 836 belediye başkanının 41 tanesi, yani yüzde 4.9’u kadın.
MHP’nin 31 ilde açıkladığı belediye başkan adaylarının sadece 2 tanesi kadın: Tunceli Belediye Başkan Adayı Mücella Saler ve Şırnak Belediye Başkan Adayı Bahar Cavlak. Açıklanan 744 ilçe belediye başkan adayı içindeki kadın sayısı 12. Toplama baktığımızda, 775 belediye başkanının 14 tanesi, yani sadece yüzde 1.8’i kadın.
İyi Parti’nin 29 ilde açıkladığı belediye başkan adayları arasında kadın aday yok. Açıklanan 93 ilçe belediye başkan adayı içindeki kadın sayısı 4. Toplama baktığımızda, 122 belediye başkanının 4 tanesi, yani sadece yüzde 3.2’sikadın.
Saadet Partisi’nin 22 ilde açıkladığı belediye başkan adayları arasında kadın aday yok. Açıklanan 239 ilçe belediye başkan adayı içindeki kadın sayısı 2. Toplama baktığımızda, 261 belediye başkanının 2 tanesi, yani sadece yüzde 0.7’si kadın.
Kadınların aday gösterildiği ilçelerin 2014 yerel seçim sonuçlarına bakıldığında ise, partilerin çoğunlukla seçilme şansının az olduğu ilçelerde kadınları aday gösterdiği görülüyor.
Yerel yönetimlerde kadınları kentin eşit yurttaşları olarak benimseyen HDP’nin aday listesi diğer partilerden oldukça farklı bir tablo çiziyor. Parti, aday gösterdiği her il ve ilçede kadınları eş başkan adayı olarak listelerine ekledi.
Yerel seçimlerin yapılacağının duyurulmasından bu yana eşit temsil anlayışıyla gelişmelerin takipçisi olan Eşitlik, Adalet, Kadın Platformu partilerin aday listelerini şöyle değerlendirdi.
Bir parti dışında diğer partileri bu denli az kadın aday göstermesi, kadına siyasette uygulanan ayrımcılık ve şiddetin açık bir göstergesidir. Eşitlik, Adalet, Kadın Platformu olarak, daha fazla kadının aday gösterilmesi ve seçilmesi talebimiz, cinsiyet eşitliğini ve neticede adaleti sağlamaya yönelik demokratik bir talep olmanın yanı sıra yerel politikaların geleceğine dair duyduğumuz endişeyi de içinde barındırmaktadır. ABD merkezli sivil toplum kuruluşu Ulusal Demokrasi Enstitüsü’nün (NDI) dünyadaki 100’den farklı ülkeden 35 yıl süren çalışmalar neticesinde vardığı sonuca göre, kadınların yerel siyasete katılımı, cinsiyet eşitliğini sağlama, kadına yönelik şiddet politikalarının geliştirilmesi, kadınların, çocukların, gençlerin ihtiyaçlarına daha fazla cevap verme, eğitim, altyapı ve sağlık gibi kalkınma göstergelerine öncelik verilmesi, temsil sorunu yaşayan farklı kimlikler arasında daha fazla işbirliği yapma, yoksulluğun giderilmesi için politikalar geliştirme gibi birçok kazanım sağlıyor. Ancak maalesef kadın adaylara dair rakamlar, bu ideallerin ne kadar uzağında olduğumuzu ve 2019 yerel seçim sonuçları ne olursa olsun, yerel yönetimlerde kadın sesinin ‘yok denecek kadar az’ kalacağını gösteriyor.”